حسابداری، به خصوص در شرکت‌ها و کسب‌و‌کارهای بزرگ‌تر می‌تواند پیچیده باشد. به همین خاطر است که راهکارهای متفاوتی برای سهولت هر چه بیشتر حساب‌و‌کتاب‌های این حوزه ارائه شده‌اند. یکی از این راهکارها، کدینگ حسابداری است. کدینگ روشی برای دست‌بندی اطلاعات و رویدادها است. در این راهنما راهکار تجارت بهراد می‌خواهیم به طور ویژه به کدینگ حسابداری بازرگانی بپردازیم. پس همراه ما باشید.

کدینگ حسابداری چیست؟

در حسابداری، رویدادها و اسناد بسیار متنوع و زیادی داریم. چطور می‌توانیم این داده‌ها را دسته‌بندی کنیم؟ یک راه ساده این است که از عبارتِ آن رویداد یا داده استفاده کنیم. مثلاً بنویسیم «دارایی‌های مشهود» یا «سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت». اما در این روش مقدار بسیار زیادی از عبارات را خواهیم داشت که ثبت آنها راحت و حرفه‌ای نخواهد بود.

پس راه حل چیست؟ برای هر رویداد یا داده یک کد تعریف کنیم و از این به بعد همه‌جا از این کد به جای عبارت معادل آن استفاده کنیم. کدینگ‌ های حسابداری یک روش دسته‎‌بندی است که در آن به شاخه‌ها کد می‌دهیم، آن را به زیرشاخه تبدیل می‌کنیم و بعد به زیرشاخه‌ها نیز کد می‌دهیم. وقتی از این اعداد و کدها در ثبت اطلاعات مالی استفاده کنیم، می‌گوییم کدینگ حسابداری رخ داده است.

چه روش‌هایی برای کدینگ حسابداری وجود دارد؟

نحوه کدینگ می‌تواند در هر سیستم و هر کسب‌و‌کاری متفاوت باشد. در واقع این خودِ کسب‌و‌کار است که بنا به ترجیحات خود کدینگ مختص خود را طراحی می‌کند. اما چند روش کلی برای این کار وجود دارد که الگوی کدینگ حسابداری محسوب می‌شوند. این روش‌ها عبارتند از:

  • متوالی: در این روش، اعداد را به صورت متوالی پست سر هم می‌گذاریم که هر عدد نشان‌دهنده یک دسته خاص است.
  • خطی: در این روش، از حروف الفبا برای کدینگ استفاده می‌شود. برای مثال برای «هزینه‌های مالی» کد «ه-م» استفاده می‌شود.
  • سلسلسه مراتبی: در این روش، از بالا شروع می‌کنیم و شاخه‌های اصلی را کدگذاری می‌کنیم. سپس به زیرشاخه‌ها می‌رسیم که حرف اولشان با کد سرشاخه خود یکسان است.
  • توده‌ای: در این روش، گروهی از اعداد را به حساب‌های یک دوره مالی خاص اختصاص می‌دهیم. وقتی تعداد معینی از اعداد را به حساب‌های یک گروه خاص نسبت دهیم، کدینگ توده‌ای خواهد بود.

نمونه‌ای از کدینگ حسابداری بازرگانی

اینجا یک مثال داریم که مراحل آن را می‌بینیم.

مرحله اول

در این روش شروع می‌کنیم و حساب‌های اصلی و کلی را به ترتیب از ۱ شماره‌گذاری می‌کنیم. بنابراین چنین جدولی خواهیم داشت:

کدینگ گروه حساب‌ها

گروه حساب کد حساب
دارایی‌های جاری ۱
دارایی‌های غیرجاری ۲
بدهی‌های جاری ۳
بدهی‌های بلندمدت ۴
حقوق صاحبان سهام ۵
درآمدها ۶
بهای تمام شده کالا یا خدمت فروش‌رفته ۷
بهای تمام شده کالا یا خدمت فروش‌رفته ۸
سایر حساب‌ها ۹

 

مرحله دوم

در این مرحله نوع حساب‌های داخل هر گروه (گروه‌های جدول بالا) را به ترتیب می‌نویسیم. سپس در حالی که عدد سمت چپ، عدد مربوط به گروه همان حساب است، از ۱ شروع می‌کنیم و ادامه می‌دهیم. مثلاً عدد مربوط به «بدهی‌های جاری» در جدول بالا ۱ بود. حالا این حساب را به زیرشاخه‌هایش تقسیم می‌کنیم. پس اولین زیرشاخه آن ۱۰۱ و دومین زیرشاخه ۱۰۲ خواهد بود و الی آخر.

کدینگ دارایی‌های جاری

حساب کل کد حساب کد گروه
موجودی نقد و بانک ۱۰۱ ۱
سرمایه گذاری کوتاه‌مدت ۱۰۲
حساب‌ها و اسناد دریافتنی تجاری ۱۰۳
سایر حساب‌ها و اسناد دریافتنی ۱۰۴
موجودی مواد و کالا ۱۰۵
سفارشات و پیش پرداخت‌ها ۱۰۶
سپرده‌‌ها ۱۰۷

 

کدینگ دارایی‌های غیرجاری

حساب کل کد حساب کد گروه
دارایی‌های ثابت مشهود ۲۰۱ ۲
استهلاک انباشته دارایی‌های ثابت مشهود ۲۰۲
دارایی‌های در جریان تکمیل ۲۰۳
دارایی‌های نامشهود ۲۰۴
سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت ۲۰۵
سایر دارایی‌های غیرجاری ۲۹۹

 

کدینگ بدهی‌های جاری

حساب کل کد حساب کد گروه
حساب‌ها و اسناد پرداختنی ۳۰۱ ۳
سایر حساب‌ها و اسناد پرداختنی ۳۰۲
          سفارشات و پیش‌دریافت‌ها ۳۰۳
ذخیره مالیات ۳۰۴
سود سهام پرداختنی ۳۰۵
سپرده‌های پرداختنی ۳۰۶
تسهیلات و اعتبارات مالی دریافتی کوتاه‌مدت ۳۰۷
ذخایر ۳۰۸

کدینگ بدهی‌های بلندمدت (غیر جاری)

حساب کل کد حساب کد گروه
حساب‌ها و اسناد پرداختنی بلندمدت تجاری ۴۰۱ ۴
سایر حساب‌ها و اسناد پرداختنی بلندمدت ۴۰۲
تسهیلات و اعتبارات مالی دریافتی بلندمدت ۴۰۳
ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان ۴۰۴
درآمدهای انتقالی به دوره‌های آتی ۴۰۵

 

کدینگ حقوق صاحبان سهام

حساب کل کد حساب کد گروه
سرمایه پرداخت شده ۵۰۱ ۵
اندوخته قانونی ۵۰۲
سایر اندوخته‌ها ۵۰۳
مازاد تجدید ارزیابی دارایی‌های ثابت مشهود ۵۰۴
سود انباشته ۵۰۵

 

کدینگ حسابداری بازرگانی برای درآمدها

حساب کل کد حساب کد گروه
فروش ۶۰۱ ۶
درآمد حاصل از ارائه خدمات ۶۰۲
سایر درآمدهای عملیاتی ۶۰۳
سایر درآمدهای غیرعملیاتی ۶۰۴

 

کدینگ بهای تمام شده کالا و خدمات فروش‌رفته

حساب کل کد حساب کد گروه
بهای تمام شده کالای فروش‌رفته داخلی ۷۰۱ ۷
بهای تمام شده کالای فروش‌رفته خارجی ۷۰۲
بهای تمام شده خدمات ارائه‌شده ۷۰۳

 

کدینگ هزینه‌ها

حساب کل کد حساب کد گروه
هزینه حقوق و دستمزد کارکنان ۸۰۱ ۸
هزینه‌های عملیاتی ۸۰۲
سایر هزینه‌های عملیاتی ۸۰۳
هزینه‌های مالی ۸۰۴
هزینه‌های غیرعملیاتی ۸۰۵

 

کدینگ سایر حساب‌ها

نام حساب

 

کد حساب کد حساب کل
حساب‌های انتظامی ۹۰۱ ۹
طرف حساب‌های انتظامی ۹۰۲
تراز افتتاحیه ۹۰۳
تراز اختتامیه ۹۰۴

 

مرحله سوم

در این قدم از کدینگ حسابداری بازرگانی، هر یک از حساب‌های کل را به زیرشاخه‌ها تقسیم می‌کنیم. برای مثال دسته‌بندی حساب‌های معین را می‌نویسیم. در این صورت مثلاً وقتی می‌خواهیم حساب‌های معین «موجودی نقد و بانک» را کدینگ کنیم، به ترتیب از ۰۱ تا ۰۴ را جلوی عدد آن حساب که ۱۰۱ بود اضافه می‌کنیم. پس خواهیم داشت: ۱۰۱۰۱ / ۱۰۱۰۲ و… .

نام حساب کد حساب کد حساب کل
موجودی نزد بانک‌ها ۱۰۱۰۱ ۱۰۱
            موجودی نزد صندوق ۱۰۱۰۲
موجودی نزد تنخواه‌گردان ۱۰۱۰۳
اسناد و اوراق بهادار نزد صندوق ۱۰۱۰۴
وجوه در راه ۱۰۱۰۵
موجودی واریزی نامه‌های ارزی ۱۰۱۰۶
مسکوکات ۱۰۱۰۷

 

ما ادامه این بخش از کدینگ حسابداری بازرگانی را به عهده خودتان قرار می‌دهیم. این حساب‌ها را به همین ترتیب برای باقی حساب‌های کل ادامه دهید.

مرحله چهارم

در این مرحله نیز از کدهای مراحل قبل استفاده می‌کنیم تا حساب‌های تفصیلی را کدگذاری کنیم. برای مثال کد گروه «موجودی نقد و بانک» ۱ بوده است که با یک پله گروه‌بندی به عدد ۱۰۱ تبدیل شده است. در ادامه کد حساب «موجودی نزد بانک‌ها» ۱۰۱۰۱ بوده است. پس حالا که می‌خواهیم حساب‌های تفصیلی را برای «موجودی نزد بانک‌ها» بنویسیم، از عدد ۱۰۱۰۱۰۱ شروع می‌کنیم و می‌‎رسیم به ۱۰۱۰۱۰۲ / ۱۰۱۰۱۰۳ و … . همین کار را برای سایر حساب‌های معین نیز انجام می‌دهیم.

در آخر

کدینگ حسابداری بازرگانی شاید در نگاه اول به نظر پیچیده بیاید، اما اگر کمی با آنها کار کنید، به این نتیجه خواهید رسید که استفاده از آنها به مراتب بهتر و راحت‌تر از عبارات است. امیدواریم این مطلب برایتان مفید واقع شده باشد. در آکادمی راهکار تجارت بهراد می‌توانید سایر مطالب آموزش حسابداری را مشاهده فرمایید.

در این راهنما از راهکار تجارت بهراد نحوه بستن حسابهای پایان سال در سپیدار را می‌بینیم. منظور از بستن حسابهای پایان سال این است که در پایان هر یک دوره مالی، مانده حساب صفر شده و به دوره مالی جدید منتقل شوند. در این آموزش همراه ما باشید تا نحوه انجام این کار را ببینیم.

چرا باید حسابهای مالی را ببندیم؟

یکی از مهم‌ترین اهداف حسابداری، گزارش‌دهی سالیانه است. بستن حسابها یکی از روش‌هایی است که زمینه را برای گزارش‌دهی فراهم می‌کند. چرا؟ چون با این کار می‌توانیم صورت‌های مالی پایان سال را تدوین کنیم. بنابراین بخشی از داده‌های لازم را برای گزارش‌دهی سالیانه‌‎ حسابداری به دست می‌آوریم.

بستن حسابها در دو صورت می‌تواند انجام شود:

  1. بستن حسابها در پایان سال یا دوره مالی
  2. بستن حسابها در طول دوره مالی

در حالت اول، می‌خواهیم بدانیم که حسابهای شرکت در طول این دوره چه قدر سود و زیان داشته‌اند. همچنین می‌خواهیم مانده حسابها را نیز به دست آوریم تا به دوره مالی بعدی انتقال دهیم و یک سند افتتاحیه بسازیم.

اما حالت دوم زمانی رخ می‌دهد که به یک دلیل خاص، دوره مالی برای یک معامله خاص تمام می‌شود. به این معنی که حساب ‌و ‌کتاب‌های این حساب به هر دلیلی بسته می‌شود (یا با بدهکاری یا با بستانکاری). برای مثال وقتی همکاری شرکت با یک شرکت دیگر تمام می‌شود یا طرف مقابل بدهی‌های خود را پرداخت نمی‌کند.

در ادامه تمام مراحلی را که باید برای بستن حسابها در پایان سال مالی و انتقال آنها به سال جدید انجام دهیم را مرور می‌کنیم.

بستن حسابها در پایان سال مالی

اولین گام در نحوه بستن حسابهای پایان سال در سپیدار، بستن حسابهای مالی سال جاری است. وقتی یک سال مالی را در سیستم سپیدار می‌بندیم، دیگر نمی‌توانیم بخش‌های مختلف مربوط به آن سال مالی را دستکاری کنیم. کدام بخش‌ها؟

  • دریافت و پرداخت
  • تأمین‌کنندگان و انبار
  • مشتریان و فروش
  • دارایی‌ ثابت

در واقع امکان بستن حسابهای پایان سال در سپیدار تعبیه شده تا وقتی از آن استفاده می‌کنیم، امکان ویرایش یا حذف بخش‌های بالا وجود نداشته باشد. دقت کنید که بعد از بسته شدن این حسابها، اطلاعتشان به دوره مالی بعدی منتقل می‌شوند.

برای انجام این کار و بستن حسابهای پایان سال در سپیدار، ابتدا داخل خود برنامه و از منوی سمت راست، وارد بخش «شرکت» شوید. سپس روی گزینه «عملیات پایان سال» کلیک کنید.

با این کار یک فرم ظاهر می‌شود که شامل لیست حساب‌ها است. اگر دقت کنید می‌بینید که وضعیت این حساب‌ها «باز» است. وقتی شروع به بستن حسابهای پایان سال کنید، این سیستم‌ها به ترتیب از بالا به پایین بسته می‌شوند.

اینجا می‌خواهیم سال مالی را ببندیم. اما باید دقت کنید که با این کار دیگر امکان ویرایش اطلاعات حساب‌های بالا وجود ندارد. پس قبل از انجام این کار از درستی اطلاعات آنها مطمئن شوید.

برای بستن این حسابها در این دوره مالی، روی باکسی که سمت راست کلمه «عنوان» در بالای ردیف‌ها قرار دارد کلیک کنید تا همه حسابها انتخاب شوند. سپس آیکون قفلی که بسته است و بالای برنامه قرار دارد را انتخاب کنید. با این کار تمام حسابها بسته و اطلاعاتشان به سال مالی جدید منتقل می‌شوند. مگر این که مواردی را در بستن بعضی از حسابها رعایت نکرده باشید.

نکاتی درباره بستن حسابها

قبل از این که حسابها را ببندید، لازم است که یک سری کارها را برای انواع حسابها انجام دهید که عبارت‌اند از:

  • دریافت و پرداخت: برای همه عملیات این حساب سند حسابداری صادر کنید. همین‌طور در صورت مغایرت‌گیری را نیز انجام دهید.
  • مشتریان و فروش: برای همه عملیات این حساب سند حسابداری صادر کنید. با بستن این حساب مانده مشتریان به سال مالی جدید منتقل می‌شود.
  • انبار دارایی ثابت، انبار محصولات و تأمین‌کنندگان: قیمت‌گذاری‌ها را انجام دهید. با این کار موجودی کالا به دوره مالی بعدی منتقل می‌شود.
  • دارایی ثابت: برای همه دارایی‌های ثابتی که در سیستم تعریف شده‌اند، محاسبه استهلاک را انجام دهید و مطمئن شوید که سند حسابداری همه دارایی‌‎های ثابت صادر شده باشد.

صادر کردن سند تسعیر ارز

اما در کنار کاری که در مرحله قبل در بخش «شرکت» انجام دادیم، موارد دیگری هم در راهنمای نحوه بستن حسابهای پایان سال در سپیدار هستند که باید در بخش «حسابداری» انجام دهیم. یکی از این کارها صدور سند تسعیر ارز است.

این سند در صورتی مورد نیاز خواهد بود که شرکت با طرف خارجی کار کند و با ارزهای مختلف نیز سروکار داشته باشد. در این صورت باید در کنار حسابهای ریالی، حسابداری مربوط به اسناد ارزی هم انجام و به سال بعد منتقل شوند. اینجا باید عملیات تسعیر ارز روی این حسابها صورت گیرد.

برای صادر کردن این سند، ابتدا وارد بخش «حسابداری» شده و بعد گزینه «صدور سند تسعیر ارز» را انتخاب کنید.

در فرمی که ظاهر می‌شود، تاریخ صدور سند تسعیر ارز را در قسمت «تاریخ» و حساب معین «سود و زیان ناشی از تسعیر ارز» را در قسمت «معین تسعیر ارز» انتخاب کنید. در قسمت «توضیحات» نیز می‌توانید سند را توصیف کنید.

اینجا باید گزینه «صدور سند حسابداری» را انتخاب کنید تا سند تسعیر ارز صادر شود (بر اساس جدیدترین نرخ ارز). لازم به ذکر است که اگر گزینه «بازخوانی حسابهای تسعیر پذیر» را انتخاب کنید، حسابهای معینی که تا تاریخ واردشده گردش ارزی داشته‌اند، نمایش داده می‌شوند.

نحوه بستن حسابهای پایان سال در سپیدار

بستن حسابهای سود و زیانی

بخش دیگری که زیرمجموعه سیستم حسابداری است، بستن حسابهای سود و زیانی است که بستن آنها منجر به بستن حسابهای موقت می‌شود. برای این کار در همان بخش «حسابداری»، گزینه «بستن حسابهای سود و زیانی» را انتخاب کنید.

در فرمی که ظاهر می‌شود، تاریخ صدور سند را در بخش «تاریخ» وارد کنید. معین ترازنامه (که مانده حسابهای سود و زیانی به آن منتقل می‌شود) را در قسمت «معین مقصد» انتخاب کنید (اگر این معین ویژگی تفصیل‌پذیری دارد، حساب تفصیل آن را هم انتخاب کنید). توصیف‌های مورد نظر را در قسمت «توضیحات» بنویسید.

در کادری که پایین و سمت راست صفحه است، حسابهای معین (که قبلاً حالت سود و زیانی در درخت‌واره حسابها برای آنها انتخاب شده و مانده حساب دارند) را می‌بینید. می‌توانید روی آیکون فلش که وسط دو فرم است کلیک کنید تا این حسابها را از سمت راست به سمت چپ انتقال دهید تا برای آنها سند صادر کنید. سپس «صدور سند حسابداری» را از بالای صفحه انتخاب کنید تا سند حسابداری صادر شده و حسابهای موقت بسته شوند.

تبدیل اسناد موقت به دائم

عملیات دیگری که باید در راهنمای نحوه بستن حسابهای پایان سال در سپیدار یاد بگیریم، تبدیل اسناد موقت به دائم است. چرا؟ چون می‌خواهیم این اسناد را غیر قابل ویرایش کنیم. برای این کار گزینه «تبدیل اسناد موقت به دائم» را در بخش حسابداری انتخاب کنید.

برای این که اسناد را دائمی کنید، یکی از دو روش زیر را پیش بگیرید:

  1. بر حساب تاریخ: در این روش می‌توانید اسناد را تا یک تاریخ مشخص دائمی کنید.
  2. بر حساب شماره: در این روش می‌توانید اسنادی را که تا یک شماره مشخص هستند دائمی کنید.

هر یک از این دو حالت را که انتخاب کردید، در نهایت روی آیکون قفل بالای صفحه کلیک کنید تا اسناد بسته شوند.

صادر کردن سند اختتامیه

در این گام از نحوه بستن حسابهای پایان سال در سپیدار، باید از تراز اختتامیه استفاده کنیم تا دور عملیات زیر صورت بگیرند:

  1. تمام حسابهایی که مانده بدهکاری دارند، بستانکار شوند تا تراز اختتامیه بدهکار شود.
  2. تمام حسابهایی که مانده بستانکار دارند بدهکار شوند تا تراز اختتامیه بستانکار شود.

برای انجام این کار اول وارد بخش «صدور سند اختتامیه و افتتاحیه» شوید.

اختتامیه را در بخش «نوع سند» انتخاب کنید. تاریخ را در بخش «تاریخ سند» وارد کنید. در نهایت از بالای صفحه گزینه «صدور سند اختتامیه» را انتخاب کنید. با این کار سند اختتامیه صادر شده و مانده حسابهای ترازنامه‌ای صفر می‌شوند.

نحوه بستن حسابهای پایان سال در سپیدار

صادر کردن سند افتتاحیه

و اما آخرین مرحله از نحوه بستن حسابهای پایان سال در سپیدار، متعلق است به صدور سند افتتاحیه برای شروع سال مالی جدید. برای این کار ابتدا باید وارد همان بخش «صدور سند اختتامیه و افتتاحیه» شوید. البته دقت کنید که باید از قبل سال مالی جدید را در سیستم تعریف کرده باشید.

این بار حالت افتتاحیه را انتخاب و تاریخ را وارد کنید. از بالای صفحه گزینه «صدور سند حسابداری» را انتخاب کنید تا این سند نیز صادر شود. با این کار مانده حسابهای ترازنامه‌ای به سال جدید منتقل می‌شوند.

در آخر

در این آموزش نحوه بستن حسابهای پایان سال در سپیدار را دیدیم که یکی از مهم‌ترین گام‌های حسابداری در این برنامه است. اما اگر مایلید با سایر قابلیت‌های این برنامه و مباحث دیگر حسابداری آشنا شوید، پیشنهاد می‌کنیم سری به آکادمی «آموزش حسابداری» در راهکار تجارت بهراد بزنید.

در این آموزش سیستم تولید سپیدار را با هم بررسی می‌کنیم. این سیستم که به آن سیستم سفارش کار هم می‌گویند، همان‌طور که از نامش پیدا است ابزاری برای حسابداری تولیدی است. اما در این سیستم چه مراحلی داریم و چطور می‌توانیم از آن استفاده کنیم؟ همراه ما باشید تا با هم ببینیم.

حسابداری تولیدی چیست؟

سیستم تولید سپیدار، ابزاری کاربردی برای حسابداری تولیدی است. اما حسابداری تولیدی چیست؟ این نوع حسابداری به شرکت‌های تولیدی و صنعتی مرتبط است. قیمت‌گذاری کالاها، تعریف تخفیف، بودجه‌بندی سرمایه و… از جمله مواردی هستند که در این حسابداری به آنها پرداخته می‌شود.

حسابداری تولیدی در کسب‌و‌کارهای تولیدی نقشی کلیدی دارد. در واقع این روش حسابداری است که می‌تواند شرکت مورد نظر را زنده نگه دارد. چراکه در این روش هزینه‌های تولید شناخته و محاسبه می‌شوند. ثبت دقیق هزینه‌های تولید کالاها و وارسی آنها نیز می‌تواند عاملی باشد برای جلوگیری از ورشکستگی شرکت‌های تولیدی.

سازوکار سیستم تولید سپیدار

قبل از آموزش سیستم تولید سپیدار، بهتر است با مراحل اصلی این فرایند آشنا شویم. اولین کاری که در سیستم تولید سپیدار انجام می‌شود، تعریف فرمول ساخت محصولات است. دقت کنید که یک محصول می‌تواند چند فرمول ساخت داشته باشد. تغییرات این فرمول‌ها نیز به نیازها و تفاوت‌های فرایند تولید برمی‌گردد.

دومین گام در سیستم تولید سپیدار، ثبت سفارش ساخت محصول است. اینجا قسمتی است که فرایند تولید در حال شروع شدن است. در قدم بعدی سیستم با توجه به سفارشی که برای محصول ثبت کرده‌ایم و فرمول و تعداد تولید آن محصول، مواد اولیه لازم را از انبار به طور خودکار خارج می‌کند. بنابراین مرحله سوم در سیستم تولید سپیدار، خروج مواد اولیه از انبار است.

بعد از خروج مواد اولیه، فرایند تولید آغاز می‌شود. بعد از این که محصولات ساخته شد، محصولات تولید شده به طور خودکار وارد انبار محصولات می‌شوند.

بعد از ثبت خروج مواد اولیه و تولید محصول، وقتی فرایندِ تولیدِ همه محصولات تمام شد، فرایند تولید نیز تمام می‌شود. در این مرحله اگر مواد اولیه‌ای که در محصول استفاده شده‌اند قیمت‌گذاری شده باشند، می‌توانیم محصول تولیدشده را نیز قیمت‌گذاری کنیم.

تعریف فرمول ساخت

در فرمول ساخت در واقع تعریف می‌کنیم که برای تولید یک محصول چه قطعات و مواد اولیه‌ای نیاز داریم و چه قدر از این مواد مصرف می‌شوند. این که ترتیب استفاده از این مواد چطور است و اجزای مختلف محصول تولیدشده شامل چه چیزهایی هستند هم از جمله مواردی است که در این فرمول مشخص می‌شود.

به این فرمول BOM (مخفف Bill of Material) نیز می‌گویند. این فرمول اصولاً شامل یک جدول است. در این جدول مشخصات و ویژگی‌های محصول مورد نظر و مقدار و نوع مواد اولیه تعریف می‌شوند.

آموزش سیستم تولید سپیدار

حالا که با مراحل اصلی این سیستم آشنا هستید، بیایید این مراحل را در خود برنامه مرور کنیم.

۱/ تنظیمات سفارش تولید

به عنوان اولین مرحله، بالا و سمت راست برنامه تنظیمات را انتخاب کنید. سپس در بخش عملیات دوباره روی تنظیمات کلیک کنید. با این کار یک پنجره ظاهر می‌شود. روی تب سفارش تولید محصول کلیک کنید.

گزینه «کنترل مصرف مواد بر اساس سفارش» تعیین می‌کند که آیا روی خروجی‌های انبار نظارت و کنترل داشته باشیم یا نه. برای مثال اگر برای تولید یک محصول به ۱۰ واحد مواد اولیه نیاز داشته باشیم، اگر در حال حاضر در انبار ۵ واحد مواد اولیه داشته باشیم و بخواهیم محصول جدید تولید کنیم، سیستم هشدار می‌دهد که مواد اولیه لازم در انبار موجود نیست.

۲/ تعریف فرمول ساخت

حالا می‌خواهیم فرمول ساخت را که یکی از ارکان اساسی آموزش سیستم تولید سپیدار است تعریف کنیم. برای این کار از منوی سمت راست برنامه سیستم سفارش کار را انتخاب کنید. سپس در بخش عملیات، روی گزینه «فرمول ساخت جدید» کلیک کنید. حالا می‌توانید در فرم‌هایی که در قسمت اصلی برنامه ظاهر می‌شوند، فرمول را تعریف کنید.

این فاکتور شامل سه بخش زیر است:

  1. اطلاعاتی که خودتان برای فرمول تعریف می‌کنید
  2. تعریف مواد اولیه لازم برای تولید این محصول
  3. جایگزین مواد اولیه

۳/ پیش‌بینی تولید

در این بخش می‌خواهیم یک پیش‌بینی را درباره تولید محصولات تعریف کنیم. یعنی چه؟ یعنی قبل از شروع تولید محصول مشخص کنیم که بر اساس فرمول ساختی که در مرحله قبل تعریف کرده‌ایم، برای تولید این محصولات به چه قدر مواد اولیه نیاز داریم. همین‌طور مواردی را مانند موجودی انبار را نیز در این مرحله مشخص می‌کنیم.

برای این کار دوباره از منوی سمت راست گزینه سیستم سفارش کار را انتخاب کنید. سپس در بخش عملیات این بار روی گزینه «پیش‌بینی تولید» کلیک کنید. کافی است از قسمت بالایی فرم، محصولی را انتخاب کنید که می‌خواهید تولیدش کنید. سپس فرمول ساختی که تعریف کرده‌اید را انتخاب کنید. همان‌طور که قبل‌تر هم اشاره کردیم، یک محصول می‌تواند چند فرمول ساخت داشته باشد.

۴/ سفارش تولید محصول

از این مرحله، فرایند تولید محصول آغاز می‌شود. اینجا باید محصول نهایی را تولید کنیم و قیمت تمام‌شده آن را به دست آوریم که بر اساس فرمول ساخت آن محصول محاسبه می‌شود.

برای این کار از منوی سمت راست برنامه گزینه سفارش کار را انتخاب کنید. بعد در قسمت عملیات، «سفارش تولید محصول» را انتخاب کنید. پنجره‌ای ظاهر می‌‍‌شود که شامل فرم سفارش تولید محصول است.

گزینه‌های این فرم شامل موارد زیر است:

  • انتقالی از سال قبل: برای محصولاتی که تولیدشان از سال قبل تا به این سال ادامه داشته است.
  • قابل انتقال به سال بعد: برای محصولاتی که قرار است تولیدشان تا سال بعد ادامه داشته باشد.
  • مرکز تولید: همان واحد تولیدی یا شرکت
  • محصول: محصولی را که قرار است تولید شود را باید قبلاً در تعریف کالا ساخته باشیم. اینجا نیز آن محصول را انتخاب می‌کنیم.
  • فرمول: در این بخش باید فرمول ساخت مد نظر را انتخاب کنید.
  • واجد سنجش: وقتی فرمول ساخت را انتخاب کنید، این بخش بر اساس آن فرمول به طور خودکار پر می‌شود.
  • مقدار: این بخش نیز بعد از انتخاب فرمول ساخت به طور خودکار پر می‌شود.
  • سفارش مبنا: اگر گزینه انتقالی از سال قبل را تیک زده باشید، این گزینه فعال خواهد بود. سفارش تولید محصولی که از سال قبل به سال جدید آمده در این بخش قرار می‌گیرد.
  • شماره: شماره فرم سفارش تولید محصول
  • تاریخ: تاریخ فرم سفارش تولید محصول
  • مشتری: اگر سفارش ساخت این محصول توسط مشتری داده شده باشد، از این قسمت مشتری یا مشتریان را انتخاب می‌کنیم.
  • مقدار ضایعات: در این بخش مقدار ضایعاتی را داریم که ناشی از تولید این محصول هستند.
  • مواد اولیه: این بخش نیز بر اساس فرمول ساخت، با مواد اولیه لازم مقداردهی می‌شود.

آموزش سیستم تولید سپیدار در بخش فرم سفارش محصول

در بخش‌های قبلی آموزش سیستم تولید سپیدار با قسمت‌های مختلف فرم سفارش محصول آشنا شدیم. اما بیایید نحوه کار با این فرم را هم مرور کنیم.

۱/ صدور خروج انبار

اگر گزینه صدور خروج از انبار را که بالای فرم است انتخاب کنیم، مواد اولیه از انبار خارج می‌شوند. کدام مواد اولیه؟ آنهایی که قبلاً در فرمول ساخت تعریف کرده‌ایم.

۲/ صدور رسید انبار

با این گزینه می‌توانیم رسید محصول تولیدشده را صادر کنیم. در این بخش می‌توانیم قیمت هر واحد محصول تولیدشده را نیز تعریف کنیم. نکته‌ای که اینجا بدانید این است که انباری که در مرحله قبل انتخاب می‌کنید با انباری که اینجا برای رسید تولید محصول انتخاب می‌کنید نباید یکی باشند. یعنی مواد اولیه به همان انباری رسید نشوند که از آن خارج شده‌‍اند. چون در این صورت برنامه دچار خطا می‌شود.

۳/ اتمام تولید

وقتی محصول تولید شد، روی این گزینه کلیک می‌کنیم. با این کار سربار و دستمزد بر اساس اطلاعات وارد شده محاسبه و پایین فرم نمایش داده می‌شوند. این اطلاعات را قبلاً در فرمول ساخت قرار داده‌ایم. اما اگر به اصلاح نیاز ندارند، از همین‌جا هم قابل ویرایش هستند.

۴/ برگشت به تولید

در هر بخشی که اشتباه کرده باشید، می‌توانید این گزینه را انتخاب کنید تا دوباره وارد جریان تولید شده و ایرادات را اصلاح کنید.

۵/ محاسبه

قبل از محاسبه باید اسناد انبار مواد اولیه را قیمت‌گذاری کنیم. کافی است در قسمت عملیات، گزینه تأمین‌کنندگان و انبار را انتخاب کنید. سپس روی گزینه قیمت‌گذاری اسناد انبار کلیک کنید. با این کار فرمی باز می‌شود که در آن باید انبار مورد نظرتان را انتخاب کنید. سپس تاریخ را وارد کرده و روی محاسبه قیمت‌گذاری را کلیک کنید.

بعد از این کار دوباره وارد فرم سفارش تولید محصول می‌شویم. حالا اگر گزینه محاسبه را انتخاب کنید، قسمت مواد مصرفی پر می‌شود.

۶/ برگشت از محاسبه

اگر به هر دلیلی لازم بود که به مرحله قبل از محاسبه برگردید، این گزینه را انتخاب کنید.

۷/ قیمت‌گذاری برآوردی رسید

در این مرحله باید بر اساس موارد زیر، برای هر واحد تولید قیمت‌گذاری کنید:

  • هزینه‌های تولید محصول (شامل مواد اولیه، سربار محاسبه‌شده، دستمزد و…)
  • قیمت نهایی محصول
  • مقدار تولید شده از محصول

در آخر

در این آموزش سیستم تولید سپیدار، بخش‌های مختلف این سیستم و نحوه کار با آنها را مرور کردیم. امیدواریم از این مطلب استفاده لازم را برده باشید. لازم به ذکر است که برای یادگیری سایر مباحث حسابداری می‌توانید وارد آکادمی «آموزش مالی و حسابداری»  راهکار تجارت بهراد شوید.